Wat is melancholie? Hoe ga je er mee om? Hoe kun je vanuit melancholie creatief werk leveren?
Tijdens het eerste jaar van mijn studie heb ik mij in een aantal onderwerpen verdiept. Ik ben bijvoorbeeld op zoek gegaan naar ‘de tweestrijd in mij’, met de hoop de verbinding tussen mijn hoofd en lichaam te vinden. Daarnaast heb ik mij voornamelijk verdiept in de politiek en hoe die zich verhoudt tot de kunsten, met als belangrijkste vraag hoe de kunst meer invloed zou kunnen hebben op de politiek. Maar bij al die onderwerpen kwam er steeds één gegeven boven drijven: angst. Angst om te falen, angst om te delen, angst voor wat er komen gaat. En die angst maakt mij onzeker, en geeft me een vaag bedreigd gevoel.
Gevoelens van angst en bedreiging zijn van alle tijden, maar lijken zich de laatste jaren tot een ‘nieuw onbehagen in de cultuur’ te ontwikkelen. De samenleving lijkt inmiddels zelf van een diepe melancholie doortrokken te zijn, wat ook naar voren komt in het alarmerende aantal mensen dat aan depressiviteit lijdt. Het goede nieuws is dat sinds de Klassieke Oudheid melancholie gekoppeld wordt aan creativiteit en zelf genialiteit, mits zij in toom wordt gehouden door hoop, levenslust, daadkracht en realiteitszin. Alleen dan kan zij een belangrijke drijfveer zijn achter ons uniek menselijke vermogen om het nieuwe te scheppen. Toen ik dat eenmaal wist, ben ik op zoek gegaan naar het verband tussen melancholie en creativiteit. Wat is melancholie? Hoe ga je er mee om? waren beginvragen, maar de voornaamste vraag is: Hoe kun je vanuit melancholie creatief werk leveren?
In mijn portfolio op Leerpodium staat het onderzoeksverslag over deze vraag. Daarin kun je alles lezen over mijn zoektocht naar het antwoord.