Boeken!
Deze week delen we onze favoriete boeken met jullie. Wat lezen we graag terwijl we buiten in de zon zitten te genieten? Of wanneer we juist lekker op de bank zitten, of in bed, met een kop warme thee en een dekentje?
Gwen deelt… Theatre and Empowerment
De zomer voordat ik aan mijn vorige theateropleiding begon was ik op vakantie in Cambridge. Ik besloot een boekenwinkel binnen te stappen en op zoek te gaan naar een mooi theaterboek, ik ging immers studeren en ik vond dat daar alvast een boek voor nodig was. Ik vond dit boek en was direct verliefd! Dit boek staat vol met voorbeelden van theaterprojecten met als doel een gemeenschap op locatie in hun kracht te zetten. Het boek is een verzameling van deze theaterprojecten die zijn uitgevoerd over de hele wereld. Dit zijn bijvoorbeeld projecten met mensen die leven in gebieden waar zij onderdrukt worden; theater wordt dan ingezet als middel om ze een stem te geven en als manier om hun mening te uiten. In het boek wordt ook benoemd hóe dat gedaan wordt.
Ik heb dit boek nooit als leerboek gebruikt, maar ik lees er regelmatig in om mijzelf een soort vertrouwen te geven. Ik zet zelf graag theater in als middel om mensen in hun kracht te zetten. Wanneer ik dit boek opensla en weer een stukje lees geeft dit mij een gevoel van bevestiging; dit is waarom ik theater maak.
Thomas deelt… Into The Wild
Jaren geleden zag ik voor het eerst de film Into The Wild. Ik was (en ben nog steeds) helemaal weg van het verhaal over Christopher McCandless. Toen ik me later realiseerde dat het om een waargebeurd verhaal ging, wilde ik heel graag het boek lezen. Ik heb het boek nu drie of vier keer helemaal uitgelezen en de film vijf of zes keer gezien, en ik ben er nog niet klaar mee. Het idealisme van Chris fascineert me, hoe hij zo enorm koppig vasthoudt aan zijn eigen ideeën en doelen. Ik verafschuw hoe hij zijn familie behandelt. Ik geniet van zijn vrijheid en droom om op een dag, net als hij, gewoon een tas te pakken en te gaan wandelen.
Ik schets even kort een beeld zonder te veel weg te geven.
In 1990 studeert Chris, met hoge cijfers, af aan Emory University in Atlanta. Hij besluit al zijn overgebleven ‘college fund’ te doneren aan Oxfam en gaan liften door de Verenigde Staten. Op zoek naar een leven van onafhankelijkheid.
Twee jaar later, op 28 april 1992, stapt Chris uit de pick-up truck van Jim Gallien, de man die hem net een lift heeft gegeven vanuit Fairbanks. Gallien biedt Chris nog aan om betere kleding en gereedschap voor hem te kopen; wat hij heeft is eigenlijk niet goed genoeg voor wat hem te wachten staat. Uiteindelijk accepteert Chris alleen een paar stevige rubberlaarzen. Hij groet Gallien en belooft hem te bellen als hij terugkomt.
Dan draait hij zich om en stapt vastbesloten de wildernis van Alaska in.
Vera deelt…Dit maak je nooit meer mee
Ik kies niet een van mijn favorieten, maar deel graag het meest recente boek dat ik heb gelezen. Dit boek, van freelance journalist en columnist Yasmina Aboutaleb, neemt je mee naar dagelijkse gebeurtenissen in Amsterdam. Yasmina beschrijft op een vlotte en leuke manier wat zij in het dagelijks leven tegenkomt. Het leest super snel weg en maakte me meerdere keren aan het lachen (‘de mens is een vreemd dier ;)’). Ik had dit boek waarschijnlijk niet op inhoud gekozen , maar omdat je in de bibliotheek een boek alleen mag aanraken als je het ook daadwerkelijk gaat lezen, heb ik mijn boekenstapel puur gekozen op titels, schrijversnamen en kaften. Dat heeft sommige heel toffe, maar ook minder toffe boeken opgeleverd! Dit is er eentje dat ik zelf heel fijn en luchtig vond.
Sophie deelt…De beer en de nachtegaal
‘Never judge a book by its cover’. Een zin die vaak gezegd wordt en waar ik het ook mee eens ben, al heb ik dit boek zeker ook voor 40% gekozen vanwege zijn voorkant. Dit boek speelt zich af in het oude Rusland in een stadje op het randje van de Russische wildernis, waar de meeste maanden van het jaar sneeuw ligt. Vasja, het jongste kind van de familie, houdt van alle verhalen en mythes die haar verteld worden. Maar haar nieuwe stiefmoeder wil hier echter niks van weten en verbiedt het haar om nog met zulke duivelse dingen bezig te zijn. Dan beginnen oogsten te mislukken; kwade gedaanten uit het bos sluipen dichterbij en iedereen in het dorp wordt getroffen door rampspoed.
Wat mooi is aan dit boek is dat er veel Russische mythen in het verhaal verweven zijn, hierdoor voelt het ‘echter’. De schrijfster heeft ook Russische kunst en cultuur gestudeerd. Een boek dat goed laat zien dat fantasie en lef zeker geen verkeerde eigenschappen zijn om te hebben, ook niet als je stiefmoeder heeft besloten je op te sluiten in een afgezonderd klooster.
Iemke deelt… Confettiregen
In dit prachtige boek geschreven door Splinter Chabot vertelt hij zijn levensverhaal, van klein kind tot nu. Het boek is autobiografisch, maar geschreven in een style waardoor het voelt alsof je een roman zit te lezen. Zo heeft hij zichzelf ook een nieuwe naam gegeven, alsof hij een fictief personage is: Wobie. Het thema wat het boek draagt is zijn seksualiteit, maar ik zou dit boek zeker ook aanraden aan iedereen die zichzelf niet in de LHBTI+ groep thuis vindt horen. Dit boek gaat namelijk bovenal over opgroeien. Het is een prachtig verhaal over het leven, de liefde en al het verdriet wat deel is van ieders leven!
Caroline deelt… Wij zijn de wrekers over dit alles & Station Elf
Mijn favoriete boek is al een tijdje Station Elf van Emily St. John Mandel. De roman is geschreven in 2014 en geeft een ongelooflijk gedetailleerde en overtuigende beschrijving van wat er gebeurt als het Noord-Amerikaanse continent in de greep raakt van een nieuw griepvirus. Er is al heel snel geen redden meer aan -het virus is tientallen keren dodelijker en sneller dan Corona- en in no time zijn er niet genoeg mensen meer over om de maatschappij draaiende te houden. Het allerlaatste vliegtuig dat nog kan landen op het vliegveld van Toronto mag van de verkeerstoren niet naderbij taxiën, en moet met gesloten deuren op de verste landingsbaan blijven staan… Twintig jaar later trekt het Reizende Symfonieorkest langs de nieuwe nederzettingen die rond de Grote Meren zijn ontstaan om alle stukken van Shakespeare op te voeren voor de overlevenden van de ondergang. Ik las het boek vóór Corona als een sprookjesachtige sf-roman; nu is een gedeelte al uit eigen ervaring herkenbaar.
Op m’n leeslijstje staat ook, in het licht van #educateyourself, het nieuwe boek van Conny Braam Wij zijn de wrekers over dit alles. Conny Braam is een fascinerende schrijfster die haar hele schrijversleven lang de onbekende kanten van de geschiedenis belicht in de levens van de underdogs: soldaten die in de Eerste Wereldoorlog cocaïne toegediend krijgen om ze vooral maar door te laten vechten (in De handelsreiziger van de Nederlandsche Cocaïnefabriek), arme polderwerkers die het slachtoffer worden van de vooruitgangsdrift van de Nederlandse regering bij de aanleg van het Noordzeekanaal (De woede van Abraham), en Afrikaanse soldaten die in dienst zijn getreden omdat Churchill hen in ruil daarvoor stemrecht heeft beloofd, maar als krijgsgevangene in Auschwitz belanden (Wij zijn de wrekers over dit alles). Conny Braam is van oorsprong journalist en voordat ze haar eerste roman schreef, was ze sinds 1971 een van de leiders van de Anti-Apartheidsbeweging Nederland, en zat ze diep in het verzet tegen de apartheid in Zuid-Afrika, zowel in Nederland als in Zuid-Afrika zelf.