Bij de theatergroep Garage TDI zijn er afgelopen weken schrijflessen geweest onder begeleiding van David Westera (afgestudeerde van de performance opleiding in Maastricht). Hieronder kun je de tekst van Muze Brinksma zowel lezen als horen.
SCENE 1
ik gun jou alles
dat wil ik je eerst vertellen
ik zou het erg vinden als je dat niet weet als je denkt dat het niet zo is
of als je twijfelt
fijn dat je het wel weet
dat neem ik mee
en als je vragen hebt
schroom niet om die te stellen
na afloop
nu vertel ik een verhaal, ik doe een aanklacht
even terug, ik moet wel alvast zeggen dat ik niet weet wat alles is als ik erachter kom zal ik het je wel vertellen
heel hard schreeuwen
omdat ik niet weet waar je woont
soms fluisteren
omdat je in dezelfde kamer slaapt
meestal fluisteren
sorry alvast als je het dan niet hoort
achteraf gezien vind ik het niet realistisch om te beloven dat ik het je zal schreeuwen
ik ben namelijk liever stil snap je?
als ik bijvoorbeeld vraag hoe het met je parkiet is
wist ik niet dat hij gister is ontsnapt uit zijn hok
dat kon ik niet weten
ik heb hem niet voor mijn raam zien wegvliegen
of de deur van het hokje stiekem open gezet
maar het brengt ons dan toch in een situatie dat ik liever stil had willen blijven
misschien was het ook niet zo’n goed idee
dat ik deze aanklacht meteen al begon met een belofte want bij die uitspraken kun je meestal ook beter stil blijven
dat heb ik ondervonden
onderzocht
ik heb niet grote steekproeven gedaan of zoiets
maar je kunt er vanuit gaan dat mijn onderzoek zeer betrouwbaar is ik bedoel
ik beloof niks
maar ik
serveer het, optioneel, als een gratis, zonder extra kosten, een amuse, een brownie bij de koffie
ik zeg niet dat de koffie gratis is
anders zou ik failliet gaan
maar de brownie is dan helemaal aan jou om te kiezen om te bepalen
om het op te eten
de brownie is dan wel gewoon heel lekker
maar ik heb hem niet uitzonderlijk lekker gemaakt want anders had ik er net zo goed geld voor kunnen vragen want dan ga je het toch opeten
en heb je weer geen keuze
maar hij is ook niet vies
de brownie is echt middelmatig lekker
wat dan ook weer afhangt van smaak natuurlijk want mijn moeder houd meer van pure ….
SCENE 2
ik kan wel zeggen dat ik veel stil ben geweest
ik weet mijn weg met woorden niet meer
ik ben stil geweest voor gênante momenten
voor goeiedag zeggen tegen mensen die hun hond uitlaten voor presentaties en demonstraties
ik ben een woordenboek terwijl ik de taal niet ken
een middelbareschoolboek zonder auteur
zonder uitgever of iets van
houvast waardoor je weet dat in ieder geval iemand
een soort van onderzoek heeft gedaan
het is misschien beter om de woorden gewoon niet te lezen
maar na een tijdje gaan ze aan je knagen
stille mensen hebben veel stille uren
en dan is er ruimte voor stille observatie uiteindelijk ontstaat er een tsunami van klanken
en moet je wel wat vertellen, kritiek op het systeem
een aanklacht
wat ik je nu vertel, dit verhaal
ik wist nooit waar ik moest beginnen
omdat ik mijn eigen taal nog niet had ontcijferd mijn eigen woordenboek
maar ik ken de grammatica weer ik was beleefd
uit schaamte
mijn d’s en t’s staan weer juist en daarom
ik gun je niet alles
SCENE 3
ik gun je niet alles
maar niet zo van
ik wil niet dat je de ware liefde zult vinden ofzo dat gun ik iedereen
dat gun ik mezelf ooit nog
ik gun je niet de schoolpleinen
of de openbare toiletten
op campings!
ik gun je niet ongemakkelijke eerste dates ik gun je niet geld vergeten bij de kassa met een toonbank vol boodschappen
en een lange rij boze mensen achter je ik gun je niet de blosjes op de wangen wel van na de wandeling met de hond niet van na een scheet laten in de klas en dat iedereen je aankijkt en
de leraar vertelt dat dat zaken zijn
voor op het toilet en dat iedereen dan lacht behalve jij
jij krijgt dan tomaten als wangen
ik gun je niet die tomaten
SCENE 4
ik wil dat je het begrijpt
omdat ik denk dat het dan beter wordt
dus ik zal het je helder uitleggen
door middel van wat ik heb opgeschreven in een brief aan de minister-president
ik duik er direct in
maar eerst hoor ik je al denken
hoe kan een persoon in geluidloosheid
brieven sturen naar de minister-president
en ik bevestig je vermoedens
maar stille mensen krijgen veel mee van hoe de flow is
hoe de wielen draaien
en je hebt gewoon vrij snel door hoe dat werkt
in de business
dus om te krijgen wat ik wou krijgen zat er maar één ding op
‘Beste minister-president.
Allereerst vind ik dat u het goed doet. (je moet hem wel eerst even op zijn gemak stellen)
Maar er is iets wat me niet bevalt in ons land. (ik kom dus gelijk met de deur in huis vallen, want hij heeft het vast heel druk, met papieren enzo)
Er is iets wat mij al mijn hele leven dwars zit en om de leefbaarheid in ons land te verbeteren en zo een hogere score te krijgen op de ranglijst waar de rivaliteit tussen de landen naar boven komt.
Denk ik dat het overbodig is, dat wij hetgeen kennen wat schaamte genoemd wordt. Ik zie geen verdere samenwerking tussen ons en dit verschrikkelijke verschijnsel en vraag u, de minister-president, om mij te helpen in mijn gevecht tegen deze blokkade die velen van de inwoners van dit land als ‘schadelijk en overbodig’ zien. Ik kan mijzelf hier zeker een expert in noemen, dus als u er een minister voor gaat aannemen, ben ik een extreem geschikte kandidaat.
Ik kijk uit naar uw antwoord en zal in de tussentijd zoveel mogelijk mensen hulp bieden waar dat nog mogelijk is. Ook zal ik mij blijven ontwikkelen in dit onderwerp en de verantwoordelijkheid op kleine schouders dragen. Schroom niet om te vragen.
Met vriendelijke groeten,
een inwoner die zich schaamt.’
SCENE 5
snap je het nu?
het is als nooitgedachtland, wonderland een wereld zonder tomaten zo rood als tomaat
we zullen samen rennen
ik zie het al
pamfletten op de hoeken van de straten getimmerd komen wij in
opstand
‘SHAME SHAME SHAME
WE DON’T WANT TO HEAR YOUR NAME’
‘WIJ SCHAMEN ONS NIET
VOOR HET SCHAAMTEPROBLEEM DAT U NIET ZIET’
maar zover zijn we nog niet
eerst geef ik je ruimte om het te verwerken een totaal nieuwe blik op het leven dat
je als de norm beschouwde de angst, de onwetendheid het verlies van de schroom
dus dat zal ik alvast samenvatten zodat het helder is
: 6 punten in de regels van rouw te verstaan uit jouw mond binnenkort
punt 1
wat gebeurt hier?! wat staat hier? lees ik dit goed?
punt 2
nee nee nee dit klopt niet! het is niet zo! jij hebt het mis!
punt 3
jij egocentrische klootzak, wie ben jij om dit te bepalen!
o, had ik dit maar eerder opgeslagen in mijn stompzinnig brein punt 4 acceptatie
het leven gaat door, ik zie nu de voordelen, je had gelijk
punt 5 de toekomst is mooi punt 6 een leven zonder schaamte, wie wil dat nou niet! en met een knipoog verlaat je het podium
op weg naar de nieuwe realiteit
ik wacht alvast in de foyer
SCENE 6
niet te verlegen
om een biertje te bestellen
geen angst dat mijn bankpas geen saldo meer heeft
of dat ik doorlek en geen tampon in mijn jaszak heb zitten ik schroom niet om te vragen
aan alle mensen die stilstaan of bewegen
of ze er eentje in hun zak hebben zitten
beter nog : ik schreeuw de hele ruimte door het kan me niks meer schelen
de foyer is mijn bevrijding
dag meneer
heeft u heerlijk naar Bach geluisterd?
IK COMPONEER OOK
MIJN EIGEN RODDELS
alle dingen die ik ooit achter je rug zei, zeg ik nu tegen je gezicht SUper leuK!
kind
was buurman en buurman weer grappig?
weet je wat pas grappig is!
ik heb de portemonnee van mijn buurman gewoon gestolen
en ik zeg nog elke ochtend om 8 uur ‘s ochtends goeiemorgen tegen hem
dag mevrouw
hoe was soldaat van oranje?
WEGENS SUCCES VERLENGD?
leuk! wegens succes vanaf nu mijn hele lichaam te zien kleding uit, internet op,
boeie dat mensen daarover gaan praten
ze mogen alles zien!
jullie kijken ?
ik kijk mee
mijn broek is rood, doorgelekt
ik voel dat mijn wangen ook rood worden
tomaten zo rood als tomaat
schaamte?
ik durf het niet te vragen
en dan voel ik opeens ook dat ik domme dingen heb gedaan
weet je?
ik ben een woordenboek die zijn eigen taal niet kent
en wellicht heb ik toch de d’s en t’s door elkaar gehaald