Het is weer zover, de scholen gaan weer open, de regen valt weer uit de hemel en de stress loopt alweer hoog op. We snakken massaal weer naar de zon, dus om dat gevoel weer een beetje op te wekken delen wij onze leukste vakantieverhalen.
Sophie deelt…Dinoland
Ik ben nogal een fan van dinosauriërs. Wonder boven wonder ben ik nooit naar Dinoland geweest, ondanks dat ik al een jaar in Zwolle woon! Maar deze vakantie was het zover, ik ging erheen. Het overtrof al mijn verwachtingen, de dino’s waren mooi gemaakt en bewogen soepel, de theatershow was best oké en er waren genoeg interactieve dingen te doen. Ik ging samen met Niek en Robin (mijn beste vrienden) en zij waren voordat we in het park waren nog niet heel enthousiast, maar dat veranderde snel. Wat ik het leukste vond in Dinoland was, denk ik, het minigolven. Op de minigolfbaan waren de obstakels allemaal dino-/prehistoriegerelateerd. We sloten de dag af met de theatershow, die ik best leuk vond. Ik was vooral verbaasd over de special effects. Die waren best goed!
Gwen deelt… dertig worden
Eens moeten we er allemaal aan geloven, dertig worden! Jullie weten wel, die leeftijd waarop je een koophuis, een goede baan en kinderen moet hebben. Afgelopen zomer ben ik dertig geworden, en wat doe ik? Ik studeer.. Dertig worden is voor veel mensen spannend en ze kijken er tegenop. Vooral als ze nog niet zijn waar ze hadden willen zijn op hun dertigste; om deze reden wil ik wat tips met jullie delen over hoe je je dertigste verjaardag kunt vieren:
– Hou geen grote party, maar bezoek gewoon je oma. Grote feesten kun je nu écht niet meer aan, doe het maar even wat rustiger aan.
– Gebruik je verjaardagsdag om jeugdherinneringen op te halen nu je geheugen nog goed werkt, het zijn je herinneringen die je nu jong gaan houden.
– Eet en drink wat je wilt; de fysieke aftakeling is toch al begonnen. De focus ligt nu op de acceptatie van je lichaam, uitlubberen doe je toch wel.
– Heb je je levensdoelen nog niet bereikt? Maak je niet druk, dat heeft niemand (en wie zegt dat hij dat wel heeft, liegt!) Doe alles op je eigen tempo en doe waar jij vrolijk van wordt; van je druk maken over dingen krijg je vanaf je dertigste alleen maar hartproblemen.
Caroline deelt… een jeugdherinnering De afgelopen zomer heb ik in het land van de herinnering vertoefd: m’n vader was in april gestorven, het vaderlijk huis drie maanden later verkocht, en ik heb al mijn vakantieweken besteed aan het uitruimen ervan. Elk stuk gereedschap, elke foto, elk eindje touw, elke verroeste sleutel of pot met kromme spijkers en schroeven riep herinneringen op. Ik was op vakantie naar mijn jeugd.
Toen ik een jaar of tien was, hoorde ik het raadsel voor het eerst. Ik stel me zo voor dat het op het schoolplein was, in het fietsenhok waar we in de pauze samendromden, als we niet aan het touwtjespringen of elastieken waren. ‘Wat heb je liever: een gebroken been of zeven gaten in je hoofd?’ Kende je het raadsel niet, dan dacht je natuurlijk het gebroken been. Maar dat was het foute antwoord. Er zítten al zeven gaten in je hoofd: de poorten van de zintuigen, die naar de hersens leiden.
De vraag die meestal op het raadsel volgde, had geen goed of fout antwoord: ‘Ben je liever blind of doof?’ Wij konden ons bij beide situaties niets voorstellen, dus het gesprek ging al gauw over de voor- en nadelen van doof of blind zijn. Als je blind was, kon je helemaal niet zien waar je was, je kon niet zien of het dag of nacht was, of het sneeuwde, of de bomen nieuwe blaadjes kregen, of de kleren die je aanhad, wel bij elkaar kleurden. Je kon je fiets niet zien, en daardoor in de stalling niet vinden, je kon geen tv kijken, en je wist van niemand hoe die er uit zag. En wat betekent ‘knap’ of ‘lelijk’ als je nog nooit een gezicht had gezien? Het leek ons allemaal verschrikkelijk. Dan maar liever doof…
Ik kijk uit het raam. Buiten storten de millenials zich vol overgave in het verkeer met in beide oren hun eigen spotifyplaylist; de beats flink hard, want anders is er niks aan. Ze lijken in training voor de concerten waar ze binnenkort weer naartoe mogen, waar de versterkers zo ongenadig hard staan, dat elkaar verstaan onmogelijk wordt -en de piep ervan nog dagen in hun oren naklinkt.
Mijn vaders post wordt voorlopig door PostNL naar mijn adres doorgestuurd. De firma Anderzorg, leverancier van hoorapparaten voor bejaarden, stuurt mijn vader een folder over hun bijzondere nieuwe service voor jongeren die zich zorgen maken: #leven klinkt beter zonder piep. Via Anderzorg is een speciaal hoorapparaatje te leen, dat de drager ervan laat ervaren hoe het is om gehoorschade te hebben. Afschuwelijk natuurlijk! Maar daar is vervolgens wat tegen te doen: met oordoppen van dezelfde firma; tot 31 december met korting te koop.