‘Zoek de plekken op in je huis, appartement, kamer of tuin, die normaal misschien niet begaanbaar zijn’. Dat was dit opdracht waar Mirte ons, de mensen van de bouwsteen Onderzoekslab, mee op pad stuurde. Of op pad, van het beeldscherm af bedoel ik daar natuurlijk mee. Op zoek naar een abnormale plek, waar jij je toe verhoudt.
Op het moment dat je zo’n opdracht krijgt, ga je meteen anders naar een ruimte kijken; ik in ieder geval wel. De ruimte waar ik me in bevond was mijn studentenkamer van rond de 15m2, waar ik nu al bijna 2,5 jaar woon.
In die 2,5 jaar dacht ik dat ik mijn kamer toch wel goed had leren kennen, maar toch bewees deze opdracht het tegendeel.
Ik kan me zo voorstellen dat de spreekwoordelijke twinkelingetjes in mijn ogen begonnen te glinsteren. Mijn ogen keken naar de muur en gleden omhoog. Langs de koffers, naar boven naar het raamkozijn, richting de kledingkast, de hoek om bij mijn schouw.
Ik ben op mijn kast geklommen, heb mezelf tussen schouw en kast gemanoeuvreerd, tussen kast en muur en tussen muur en bed.
Die middag zijn er meerdere foto’s op Leerpodium verschenen, waarvan ik hieronder een aantal met jullie wil delen. Kijk vooral ook voor meer foto’s op Leerpodium!
